Na een tweetal weken was deze mooie churchwarden kleipijp (handmade uit Engeland) al aardig ingerookt...
de Peter Heinrichs nr. 203 kwam al zeer goed tot zijn recht in deze pijp... maar vandaag sloeg het noodlot toe, na een dagje "hard werken" (de garages opruimen
) dacht ik in de tuin nog even te gaan genieten van een nr. 203... maar de pijp viel 
en net zo als de afgelopen 400 jaar betekende dat het einde van de kleipijp...
ondanks alles moet ik zeggen dat een kleipijp goed te roken is en toch een bepaalde degehlyke charme heeft
... tijd om een nu maar een Bolivar Gold Medal op te steken 
