Allereerst de specificaties:
Merk: Alonso Menendez
Model: Corona
Fabrikant: Menendez Amerino
Afmetingen: 138 mm x 17 mm (RG: 43)
Herkomst: Brazilië
Binnengoed: Brazilië
Omblad: Brazilië
Dekblad: Brazilië
Sterke: Mild
Prijs: € 4,00 (Huis Verloo)
De lovende woorden voor Braziliaanse tabak hier op het forum hebben me kunnen overhalen om eens wat Alonso Menendez-sigaren aan te schaffen, de No. 20 (Corona), No. 10 (Lonsdale) en de Robusto. Zoals ik in een eerdere review al heb aangehaald, vind ik corona’s fijne sigaren, dus de No. 20 was de eerste die er aan moest geloven. De donkere maduro sigaar is op het eerste zicht niet zo mooi afgewerkt, met hier en daar dikke nerven en zichtbare naden. Zoals je van een Braziliaanse schone kan verwachten, voelt de sigaar stevig aan en heeft ze een mooi achterwerk. De AM-sigaren zijn allemaal uitgerust met een staartje (wat je misschien eerder bij iets Thais dan Braziliaans verwacht), wat de sigaar toch net dat beetje meer flair geeft. Het bandje is niet mijn ding; de combinatie wit en goud komt me net iets te oubollig over. Daarnaast is het bandje scheef geplakt (bij alle drie de sigaren) en zitten er lijmresten op de sigaar (wat me eerlijk gezegd in eerste instantie niet was opgevallen)!
De sigaar geeft een zoete geur af en het knippen gaat als ‘vaneigens’. Jammer genoeg ben ik de pre draw vergeten, maar ik stond dan ook te popelen om mij gratis gekregen Adorini lighter uit te proberen. Aansteken gaat zeer vlotjes, maar de eerste trekken geven zeer weinig smaak af. Daarnaast is de trek zeer zwaar en hoewel de sigaar zelf rook produceert als een stoomtrein, krijg ik maar weinig in mijn mond. Tien minuutjes later is er nog altijd weinig smaak, weinig rook in de mond, maar massa’s rookontwikkeling aan het vuureinde van de sigaar, dus geef ik deze Braziliaanse dame een gratis massage. Aangezien dat geen enkel effect had, heb ik ze maar gepenetreerd met een dunne, doch vlijmscherpe spijker in de hoop dat ze zo wat losser zou komen. Alas, weer geen effect. Dan maar zo doorroken.
Eens de sigaar iets verder is dan 1/3de komt alles eindelijk los, zowel de smaken als de trek. Er barst een bom van zoete en geroosterde smaken vrij, waarin vooral koffie overheerst. Nu komen er dikke wolken rook vrij en eindelijk is de sigaar zoals ze moet zijn. Naar het einde toe wordt alles wel iets kruidiger, pittiger, maar nog voor we bij het bandje zijn, is het omslagpunt helaas al bereikt. De as bleef over de hele sigaar vrij stevig, net zoals de rookontwikkeling aan het vuureinde van de sigaar. En dat is iets wat me al snel mateloos ging irriteren. Gelukkig was de brand vrij recht, dus daar heb ik niet over te klagen.
Ter conclusie: Ik heb deze review geschreven meteen na het roken van de sigaar, maar heb een week lang getwijfeld of ik hem wel zou posten. In het eerste deel zat duidelijk iets vast waardoor de trek heel zwaar was en er geen smaken vrij kwamen, de rookontwikkeling aan het vuureinde was overdreven, en het omslagpunt was al zeer snel bereikt. Een slechte start en een slecht einde dus, maar het stuk ertussen was heerlijk! Aangezien het vastzitten het eerste deel van de sigaar verpest heeft, en dat normaal gezien niet het geval is, heb ik de cijfers voor de prijs/kwaliteit opengelaten. Nu was de sigaar zijn 4 euro niet waard (ik heb Nederlands bloed :p), maar als dat eerste deel een beetje meewerkte, zou het zijn geld wel meer dan waard zijn.
Het was een moeilijk geval, maar ik heb de Lonsdale en de Robusto nog liggen, en die zal ik zeker een kans geven. Zelfs de Corona zou ik nog een kans geven, moest ik er nog één hebben
de cijfertjes:
Uiterlijk: 7/10
Rook en as: 6/10
Brand: 8/10
1ste deel: 3/10
2de deel: 8/10
3de deel: 7/10
Prijs: -/10
Mijn totaalscore: 6,5/10