Sigarenplatform

Het is momenteel 28 Mrt 2024, 20:38

Alle tijden zijn Array Etc/GMT-1




Plaats een nieuw onderwerp  Reageren op dit onderwerp  [ 1 berichten ] 
Auteur Bericht
BerichtGeplaatstCOLON 28 Apr 2006, 23:45 
Offline
Sigarenplatform.nl Crew
Sigarenplatform.nl Crew

GeregistreerdCOLON 26 Feb 2006, 16:29
BerichtenCOLON 4372
WoonplaatsCOLON London
Ik kwam dit stuk tegen,
het is erg leuk om te lezen. Bron Nieuwsblad.be

Het verschil tussen liefde en seks
Sigaarliefhebbers blazen verzamelen op Cubaans festival

,,Dieu est un fumeur de havanes '', zong Serge Gainsbourg zaliger. Als sigaretten stinkende kankerstokken zijn, dan staan sigaren voor pure levenskunst. En zeker de havanna's uit Cuba, al eeuwen het mekka van de betere sigaar. Groot was dan ook de ontzetting toen Fidel Castro een jaar geleden een rookverbod op alle openbare plaatsen van zijn eiland afkondigde. Was de oude dictator gek geworden?

Gelukkig is in het land van Fidel niets wat het op het eerste gezicht lijkt. En dus steekt de Benelux-delegatie voor het achtste Festival van de Havanna na de landing prompt een sigaartje op in het luchthavengebouw. Geen enkele uniformdrager grijpt in. Voor het overleven van de armlastige eilandeconomie is de export van havanna's veel te belangrijk.

Het Festival van de Havanna is het jaarlijkse Woodstock van de Cubaanse sigaar. Van overal ter wereld stromen verdelers en aficionado's samen voor een weekje fuiven en roken. Het lijkt decadent. De duizend deelnemers betalen 1.260 euro, in schril contrast met het gemiddelde Cubaanse maandinkomen van 20 euro. Laten we ons dus maar paaien met de gedachte dat dit ontwikkelingshulp is. Sinds Castro komaf gemaakt heeft met de dollar en de CUC heeft ingevoerd, een peso voor toeristen die gelinkt is aan de euro, is trouwens alles belachelijk duur geworden voor vakantiegangers.

Rook minder maar beter

In de lobby van het poepchique vijfsterrenhotel Parque Central steek ik de vlam in een Trinidad Fundador , die bij ons een prijskaartje van 18 euro heeft. Trinidad is een van de meest exclusieve Cubaanse merken, tot 1998 gereserveerd voor diplomaten en vrienden van Fidel. En de Fundador is een van de langste havanna's, goed voor twee uur exquis rookgenot. Ik begrijp opeens wat de Britse acteur Jeremy Irons in zijn toespraak voor het zevende Festival van de Havanna bedoelde: ,,Een sigaret roken is als seks, een sigaar is zoals het bedrijven van de liefde.''

(vervolg van blz. 17)

Meer en meer fans blijken bereid geld voor dat verschil neer te tellen. Ook in België. ,,Sinds 1990 is onze verkoop verdubbeld tot 2,25 miljoen sigaren per jaar'', vertelt Tony Hoevenaars van Cubacigar in Overijse. ,,Naarmate de sigaret in een kwader daglicht kwam te staan, won de havanna aanhang. Rook minder maar beter, was het motto.''

Cubaanse sigaren waren lange tijd gereserveerd voor ietwat duffe heren in driedelig grijs, maar plots zag je ook filmsterren, popzangers en modellen ermee in het openbaar verschijnen. Linda Evangelista liep met een havanna tussen de lippen de catwalk af, om van Monica Lewinsky nog maar te zwijgen.

,,Vandaag zijn veel van onze klanten trendy jonge dertigers'', zegt Hoevenaars. ,,Havanna's staan voor hen voor exclusiviteit en levenskunst. En dat mag dus wat kosten. Al moet je die luxekant ook niet overdrijven: voor zes euro heb je al een goede Romeo y Julieta.''

Langbenige modellen

De sterkste trend vandaag is de robusto , een korte en dikke sigaar die je op een half uur kan oproken. Romeo y Julieta, een van de oudste havannamerken, had er nog geen in zijn assortiment maar die lacune wordt nu ingevuld met de Short Churchill . Dat is een gestuikte versie van de beroemde sigaar van de Britse politicus Winston Churchill, die in zijn lange leven zo maar even 200.000 havanna's zou hebben gerookt.

De nieuwkomer wordt met veel poeha voorgesteld op de openingsavond van het festival in het neobarokke Gran Teatro de la Habana. Na afloop is er een receptie onder de indrukwekkende koepel van het Capitolio, Havana's replica van het Amerikaanse Capitool. Elke aanwezige krijgt een doosje met Short Churchills, uitgereikt door langbenige Cubaanse modellen. De tropennacht is nog jong, tijd genoeg om ze al wandelend op de Malecon, de mythische zeekantboulevard van Havana, op te roken.

Het bruine goud

De westelijke provincie Pinar del Rio is het land van de Vuelta Abaja, de sublieme tabaksoort waarvan de allerbeste havanna's worden gemaakt. Dankzij het warme en vochtige klimaat schiet het bruine goud hier weelderig uit de grond. Rondom het dorp Vinales zie je honderden schuurtjes zonder ramen waar de tabaksbladeren in rekken hangen te drogen.

Om topsigaren zoals Cohiba of Montecristo smaak te geven, worden bladeren van verschillende ouderdom en rijpingsgraad geassembleerd. Een procédé dat sterk doet denken aan het maken van champagne. Het hele wereldje van de havanna baadt trouwens in dezelfde oenologische cultuur: grand crus , de cultus van het terroir en van de goede/slechte jaargangen. Net zoals wijn moet een goede havanna twee, drie jaar rijpen. En al zijn de meeste havanna's na tien jaar niet meer te roken, er bestaat een heuse hype van pre-Castro-sigaren bij verzamelaars.

Dat gedweep met leeftijden is typisch voor alle mannenspeeltjes, bedenk ik, terwijl ik in de schaduw van een koningspalm een Hoyo de Monterrey Epicure No. 1 (9,30 euro) opsteek. Auto's, wijn en porto kunnen niet oud genoeg zijn, vrouwen moeten dan weer zo jong mogelijk zijn.

Fidel Castro was dol op de Cohiba, tot gezondheidsredenen hem in 1985 dwongen zijn verslaving op te geven. Hij woont vlak in de buurt van de fabriek El Laguito, een voormalig patriciërspaleis waar dagelijks zevenduizend exemplaren van Cuba's meest prestigieuze merk de deur uit gaan.

In El Laguito worden aan de festivalbezoekers met gulle hand Cohiba Exquisitos (8,70 euro) uitgedeeld, gevolgd door een voortreffelijke Cohiba Siglo VI (14,70 euro). Opvallend zacht smakende sigaren. Dat komt door de speciale bereiding: twee van de drie grote tabaksbladeren ondergaan nog een derde fermentatie in houten vaten.

Buitenaards

's Avonds is er de Nacht van de Verdelers naast het zwembad op het dak van het vijfsterrenhotel Melia Cohiba. De lange Cubaanse modellen zijn er weer: ditmaal lijken ze bijna buitenaards. Een swingende jazzband nodigt ten dans en de tongstrelende filetto di vitello is van een chefkok uit Modena, die met twee Michelinsterren pronken mag.

Tussendoor proeven we twee zware Partagas, de oudste van de grandes marques die al sinds 1840 bestaat: de Serie P No. 2 (10,50 euro in de winkel) en de Serie D No. 4 (9,20 euro). Dit zijn pas havanna's met karakter. Ze geuren naar natte aarde en chocolade, alsof ze echt tussen de dijen van jonge mulattinnen zijn gerold.

Ché en JFK

H. Upmann was de favoriete sigaar van Ché Guevara en ook die van de voormalige Amerikaanse president John F. Kennedy. De H. Upmann-fabriek in de buitenwijken van Havana is vandaag een van de modernste van het eiland: camerabewaking, automatische luchtbevochtiging en machines om het trekvermogen van de sigaren te testen.

Toch wordt ook hier de traditie niet vergeten. Een lector leest de torcedores (sigarendraaiers) tijdens hun werk voor om de verveling te verdrijven. Zo was het 150 jaar geleden al: Montecristo dankt zijn naam aan de Franse schrijver Alexandre Dumas, Romeo y Julieta aan de helden van William Shakespeare. Vandaag is de leesstof ietsje banaler: aids en condoomgebruik.

De 25.000 sigaren die hier elke dag de deur uitgaan, worden nauwlettend gecontroleerd op gewicht, lengte, vlekken of scheurtjes, trekvermogen. Hier wordt er niet mee gelachen. Eén foutje en het hele lot wordt afgekeurd. Escogedores zorgen dat de sigaren in elk kistje exact dezelfde kleur hebben (er zijn 60 tinten). Catadores houden de smaak in de gaten. ,,Voor een havanna het schip naar Europa opgaat, is hij door driehonderd handen gepasseerd.''

's Avonds in de hotelbar maak ik kennis met Eric Verrue van het Brugse Havana House en Michel Permeke van Mike's Havana House in Antwerpen. De Belgen willen graag allebei een officiële Casa de habano worden, zoals er wereldwijd nog maar negentig zijn. Helaas, dat kost veel geld. Permeke, een verre afstammeling van de beroemde schilder, heeft zo zijn eigen variante op de spreuk van Jeremy Irons. ,,Een havanna roken is zoals de liefde bedrijven'', lacht hij. ,,Rook je een Dominicaanse sigaar, dan eindigt de liefde zonder orgasme.''

Permeke is een rasechte Cuba-fan. Dit blijkt al zijn zestiende bezoek. ,,Men zegt altijd dat Cuba arm is, maar ik beweer dat dit het rijkste land van de Cariben is. Ik ken geen enkele Cubaan die niet weet dat Brussel de hoofdstad van Europa is. Het onderwijs hier is van hoog niveau. Vergelijk dat eens met de VS. Als je de Amerikaan zijn dollar afpakt, wat blijft er dan over?''

Wereldkampioen honkbal

Een opmerkelijk beeld op de Malecon: enkele Cubaanse jongens oefenen met een zelfgemaakte knuppel op een speelplein. Cuba is regerend wereldkampioen honkbal en ze dromen van de grote wereld. De muren zijn versierd met de logo's van het nieuwe mondiale kapitalisme: Puma, Nike, Mercedes, Audi, Peugeot. Van de Indiaan van Cohiba geen spoor. Geen van de jongens heeft ooit de trots van Cuba gezien, laat staan ervan gerookt.

Het embleem van Cohiba is des te prominenter zichtbaar op het galadiner dat de week van de havanna afsluit. Er is gevochten voor de kaartjes, ook al kosten die 500 euro. Tussen de duizend gasten veel bejaarde smokings en jonge dames in dure glitterjurken. Het viergangendiner ligt zwaar op de maag, met een van limoensaus voorziene chocoladen Cohiba als dessert.

Tussendoor roken we een Cohiba Siglo II (10,40 euro), een Siglo IV (14,70 euro) en bij de koffie een Cohiba Esplendido (25,60 euro). Die laatste valt een beetje tegen: hij trekt maar matig. Gelukkig krijgen we als afscheidsgeschenk drie Siglo VI 'en (21,60 euro), volgens kenners de beste havanna in jaren. C anonazo (kanonschot), noemen de sigarenmakers van de H. Upmannfabriek deze robusto. Rook hem op en je wordt ijl in het hoofd, alsof de tijd stilstaat.

Fidel Castro geeft forfait voor het galadiner. Sinds 2003 is de dictator niet meer verschenen, maar hij heeft wel enkele spectaculaire humidors (klimaatkistjes met bevochtigingselement) gehandtekend die ten bate van het Cubaanse gezondheidswezen worden geveild. Dit is het hoogtepunt van de avond. Een knielende Indiaan met 265 Cohiba-sigaren haalt zowaar 280.000 euro. Nooit gezien.

,,Minuutje'', zegt Michel Permeke. ,,Dat is nog niets vergeleken met de humidor van wijlen president Kennedy. Een paar jaar geleden is die voor 575.000 euro verkocht.''

(GR)

_________________
You know I haven't been spending much time there lately, they've got me down in D.C. I'm shining a seat with my ass.


Omhoog
   
Berichten weergeven van de afgelopenCOLON  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp  Reageren op dit onderwerp  [ 1 berichten ] 

Alle tijden zijn Array Etc/GMT-1


Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: 29 en 0 gasten


U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit forum
U mag geen reacties plaatsen op onderwerpen in dit forum
U mag uw berichten niet wijzigen in dit forum
U mag uw berichten niet verwijderen in dit forum
U mag geen bijlagen plaatsen in dit forum

Zoeken naarCOLON
cron
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Limited
Vertaald door phpBBservice.nl.