Naast dat alles, heb je ook nog iets als de fysieke waarnemen en de psyche van verwerken. Klinkt heel erg raar..maar iedere seconde van je leven wordt je door je hersenen gefopt.
Voorbeeld:
Ik breng een boek uit en ik ga jaren op zoek naar de perfecte productie. In die zin houd dat in: registratie in Master, verwerking in Postproduction en Finalising in printen. Daarbij gebruik ik 1000MB images en ik krijg het uber van het uber omdat ik in deze stappen zo weinig mogelijk data (kleurdiepte, verzadiging, contrast (scherpte) enzenz) verlies. Ook al weet men dat de techniek al zo ver is dat er state of the art geprint kan worden, verbaast het mij dat al die andere Pro's daar niet aan willen!!
Om de zo veel tijd doe ik een update van mijn project en leg de lat zo ontzettend hoog omdat ik perfectie wil. Belangrijk, voor mensen in de grafische sector basic stuff, maar Jan en Truus op straat zullen dit niet zo heel snel weten.
Dan is het November en dan komt mijn boek uit en leg ik het neer en mijn eerste klant komt bij mijn desk. Voor de gein maak ik naast mijn jaren productiewerk eenzelfde boek waarbij ik stiekum niet de images van 1000MB gebruik, maar van 250MB. Lekker makkelijk
Minder data,makkelijkere verwerking ervan, hoef ook geen papier te gebruiken met micromicrofiber zodat mijn inktverspreiding niet zo heel erg breed is. Iedereen die bij mijn desk komt weet ongeveer mijn productieverloop want deze heb ik in updates met volle overtuiging kenbaar gemaakt.
Het verwachtingspatroon is in die mate zo hoog dat mijn klanten waarvoor ik het doe iets top verwachten. Dus ik geef mijn "250MB" boek aan de beste man en hij bladert deze door en klapt de foto's open. "WOOWWW wat een mooie foto's! Wat een schitterend naslagwerk! Nu snap ik waarom het zolang geduurd heeft! Manmanman!"
Waar het allemaal om draait? Voor wie doe ik het? Doe ik het voor mijzelf? Of doe ik dit voor mijn klant die ik het beste wil geven.
99% van de mensen die straks de MRN aanschaffen, hebben eigenlijk geen enkel benul of ze naar een 1000MB, 500MB of 250MB foto zitten te kijken. Men kan op verschillende manieren naar foto's kijken. Je kunt NAAR een foto kijken en je kunt OP een foto kijken. Dus bij een foto van een kistje sigaar ziet 99,88% van de mensen een kistje sigaren met mooie bandjes en leuke versieringen enzenzenz. Maar de ander kijkt naar verhoudingen, kleurpallet, vlakken, contrasten, oneffenheden enzenz. Als je OP een foto kijkt, dan is perfectie een doel op zich. Als je NAAR een foto kijkt dan zie je die perfectie helemaal niet. En dat is dus 99,99% hoe iemand naar een foto kijkt.
Naast dit heb je ook nog de psychische kant van hoe men dingen in tijdduur registreert. Stel je hebt een hele dure nieuwe FULL HD TV en je doet er direct een Blue Ray film op kijken. Dan is de eerste 30 seconden WWOOOOW VET!! Maar daarna ga je naar de film kijken en krijgen je hersenen prikkels van 'het verhaal', geluid en wisseling van video binnen. Je emoties nemen het over en je hersenen gaan alle bewegingen verwerken. Je scant met je ogen mega snel over het beeld. Je kijkt in principe steeds naar een 1000ste deel van je beeld. Je kijkt al lang niet meer naar de kwaliteit van het HD signaal. NAAR dingen kijken of OP dingen kijken.
En dit geldt straks ook voor als men naar de foto's in de MRN zitten te kijken. WOW WAT MOOI!! en je kijkt na 2 seconden al niet meer OP de foto maar NAAR de foto. Je hersenen krijgt al die info van verschillende mooie dingen op de foto, je ogen scannen als een gek alle dingen die je opneemt. Symbolen, versieringen, namen, portretjes, bandjes, zegels, sigaren, nerven in het hout enzenzenzenzenz.
Dus doe mij die 250MB per foto boek maar ipv die 1000MB boek. Want als ik zo'n boek wil kopen wil ik graag dat MRN het voor mij doet. Want ook al weet ik hoe het werkt, ook ik kijk na 2 seconden NAAR de foto's. Want ik hoef geen "2500 euro" te betalen om naar zijn perfectie te kijken....ik wil sigaren zien.
Perfectie is een illusie!