De winnaar van de prijsvraag moet volgens de regels zijn prijs reviewen.
Dus bij deze:
Cuaba Generosos
Cepo: 42
Lengte: 132 mm
Dekblad: Cuba
Binnengoed: Cuba
“Een gegeven paard kijk je niet in de bek” luidt het spreekwoord, maar toch had ik mijn bedenkingen bij deze sigaar. Ik had de Generosos nog nooit gerookt en ging dus vóór de degustatie wat opzoekingswerk doen. Niet echt veelbelovend wat je op deze en andere sites vindt. Bijna overal zeer gemiddelde scores en quasi altijd werden draw-problemen gemeld…velen meldden zelfs dat het onmogelijk is ook maar iets van rook uit deze sigaar te sleuren….(sic)
Lekkere dingen gaan samen dus voor de gelegenheid had ik de frigo maar eens open getrokken en een Ename Blond eruit gehaald. Een abdijbier van 6,5 % Vol uit Oudenaarde, niet te zwaar en dit zou achteraf gezien een perfecte symbiose vormen met de Generosos.
Figurados…tja, niet echt my cup of tea. Ik snap er het nut gewoon niet echt van?! Tuurlijk, ze zijn mooi om naar te kijken en in de humi te hebben liggen. Ze wekken respect op voor de toptorcedors die deze moeilijke vormen toch telkens tot een mooie sigaar rollen. Maar als ik moet kiezen tussen een figurado en een mooie robusto, dan weet ik het wel. Dus, cut the crap. En dat laatste was letterlijk een probleem. Dat je het mondeinde knipt dat weet iedereen…maar wat is de “etiquette” met een figurado-vuureinde? Uit voorgaande reviews bleek dat er aanhangers van beide methodes zijn, knippen en gewoon aansteken.
Ik koos ervoor gewoon het uiteinde proberen aan te steken!
A crudo smaken benoemen zat er dus niet in want met het vuureinde nog dicht kreeg ik er uiteraard niets door.
Nadat het vuureindepuntje was aangestoken probeerde ik zo de sigaar in gang te trekken. Onbegonnen werk!!! Dit is blijkbaar sowieso al een moeilijke sigaar qua trek en dan nog eens op dergelijke wijze schwung in de sigaar proberen te krijgen….don’t try this at home…;-)
Dus dan maar de knipper erbij gehaald, groter stukje eraf geknipt en opnieuw aangestoken.
Nog een ander probleempje. Om de sigaar comfortabel tussen de lippen te houden moest ik ze door het figurado-mondeinde wat dieper in m’n mond steken. Daardoor kwamen de uiteinden van mijn lippen wat over het bandje. Misschien een detail maar comfortabel was dit niet en we zoeken nu ook niet naar intense sigarenbandjes-smaakbelevingen, niet?
Een aha-erlebnis, dit was al stukken beter. Ik had me verwacht aan het equivalent van zuigen aan een stuk hout, maar de draw bleek heel goed mee te vallen. Qua trek zal deze sigaar wel nooit een 5/5 halen, maar met +/- een 3/5 haalt deze Cuaba toch een behoorlijke draw-score.
Eveneens meteen heel erg dikke romige rook. En mits een lange, stevige trek was de rook er ook in een grote hoeveelheid. Het romige was een match made in heaven met de Ename, de trekken en slokken verstevigden de room-ervaring van beide produkten.
Qua smaken vond ik de Generosos niet meteen een hoogvlieger. Zeker niet slecht, maar ook geen aromabom. Ik vond tinten van (nat) gras en hooi terug, wat leder en vooral veel peper en de geur van gebrande eik. Evolutie zit er niet in: van begin tot einde smaakt deze figurado hetzelfde. Lekker, romig maar toch aan de lichte kant. Zoals een danseresje in een pop-bandje hé…lekker, romig lichaam, maar wat licht in de bovenkamer.
Wat dan wel weer heel positief was was de askegel. Slechts zelden slaag ik er in een Cubaan van begin tot einde op te roken zonder bij te branden. Bijna altijd heb ik een beetje scheefbrand ook al let ik heel erg op het aansteken en probeer ik dit te doen volgens de regels van de kunst. Deze keer echter geen enkele maal moeten bijbranden en bleef er als bewijs van de strakke rol een lange, mooie, lichtgrijze askegel staan alvorens de eerste keer te moeten aftikken.
Conclusie:
Ik geef deze sigaar een 3/5. Zal nooit een grote tegenvaller zijn maar evenmin een verademing.
Leuk als tussendoortje. Dus een single’tje of 2 in de humi mag wel maar een kist zal er wellicht nooit komen.
Registreren
Aanmelden
FAQ
Zoeken
)
, nogmaals 
