Offline |
Sigarenplatform.nl Crew |
|
GeregistreerdCOLON 26 Feb 2006, 16:29 BerichtenCOLON 4372
WoonplaatsCOLON London
|
Ja ,
ben het eens uit gaan zoeken,
leuk om te lezen,
Met name:
Het gemiddelde verbruik aan tabak per hoofd van de bevolking bedroeg midden 18e eeuw zo'n drie kilo, waarvan snuif een belangrijk deel uitmaakte. In de 18é eeuw notabene,
Snuiftabak in Nederland
"Hij kittelt de neus en maeckt vlijtigh bloed En hij is soo soet, en hij is soo soet En hij maekt ons vlijtigh van gemoedt Ja snuyft, ja snuyft, laet snuyven
Het is de maniere van het land Hij laaft herssenen en verstant Laet snyven tot spijt, van die ,t beryt Laet toonen dat gij een menheer sijt Laet toonen dat gij een snuyver sijt"
Deze en vele andere liederen werden in de tweede helft van de 18e eeuw op straat gezongen. Zij geven aan hoe het gebruik van snuiftabak in de Hollandse samenleving was ingeburgerd. Gesnoven werd er echter al veel eerder. Vanuit Frankrijk was het rond 1600 in de meeste Europese landen, vooral in de betere kringen, doorgedrongen.
Geheim recept Snuiftabak is niet gewone gemalen tabak. Er komt veel meer voor kijken. De gebruikte tabaksbladeren werden gesponnen en gevlochten tot een karot. Deze karotten waren gesausd en werden meerdere jaren bewaard. De snuifmolenaar maalde de snuif en deze werd dan vanuit (meest) Delftse Blauwe aardewerkpotten verkocht. Thuis kon men de karot ook raspen met het ruwe vlak van een snuifrasp. Deze werd dan opgevangen in een snuifdoos.
Een mengsel van verschillende tabakken zorgt vooral voor het aroma van de snuif. Traditie en ervaring bepaalden het recept, dat over generaties heen werd gekoesterd en absoluut geheim gehouden! Tabaksbladeren en stelen werden verpulverd, gemengd met vluchtige oliën, bevochtigd zodat er een gisting proces opgang kwam. De bladeren werden dan gedompeld in lavendel, rozenolie, menthol, muskaat, keukensiroop etc. Toevoegingen met honing, suiker, rozijnen of scherpere stoffen zoals citroensap, azijn en tamarinde waren onderdelen van het recept dat elk bedrijf strikt geheim hield.
Import en export De eerder genoemde ‘vette’ Amersfoortse tabak werd wereldberoemd als snuiftabak, zo beroemd zelfs dat deze tientallen jaren een betere prijs opbracht dan de beste Virginia. Meer dan de helft werd uitgevoerd naar de meeste West- Europese landen, waarbij Duitsland, Frankrijk en Italië de grootste afnemers waren. Het gemiddelde verbruik aan tabak per hoofd van de bevolking bedroeg midden 18e eeuw zo'n drie kilo, waarvan snuif een belangrijk deel uitmaakte.
Arm en rijk Het snuiven beheerste op een gegeven moment het gehele sociale leven zodanig, dat het haast ondenkbaar was dat ook een bedelaar op straat zonder zijn snuifdoos te vinden was. De mannen rookten vooral hun pijp maar bij de vrouwen was het snuiven, ongeacht hun stand, de belangrijkste bezigheid. De armen zochten hun troost erin en de zieken hun geneeskrachtig kruid. Door overmatig gebruik en het mengen van de tabak met kleurstoffen, andere kruiden en/of slechte andere soorten tabak, kwam de neusziekte Pica Nasi veel voor.
Snuifpotten, -flesjes en -dozen Vele soorten snuiftabak werden verkocht in de mooie Delfts blauwe potten voorzien van de naam van herkomst van de tabak zoals: Bon tabac d'Hollande, Duinkerken, Varinas en Tabac de Virginia of die van de beroemde Franse geurige snuiftabakken zoals: Rapp de Paris, St. Omer, St. Vincent, Pompadour of Tabac de dames. Allerlei verschillende voorwerpen rond het snuiven, die destijds status en welgesteldheid bevestigden , zijn nu gewilde en kostbare verzamelobjecten geworden.
Snuiftabak is in Nederland tegenwoordig een weinig verkocht artikel, ondanks pogingen van Engelse en Duitse importeurs van snuiftabak om het snuiven weer onder de aandacht te brengen. In Rotterdam-Kralingen zijn nog steeds twee oude snuifmolens in bedrijf, welke op tradionele wijze snuiftabak produceren, deels op basis van louter kruiden!
The 16th century was dominated by the influence of tobacco. It was regarded as a cure for all sorts of ailments. But there was hardly another form of medicine that was as popular as this extraordinary plant, by virtue of its remarkable taste. Even the French queen, Catherine de' Medici, hoped to employ it to cure her son, Francis, from his migraine headaches. Today, it is impossible to tell whether she misunderstood the directions for use at the time, or whether she simply chose to ignore them. One way or the other, she disregarded the physician's recommendations and invented a completely new form of tobacco enjoyment. Catherine administered her son the powdered tobacco by the spoonful. However, this treatment failed to relieve his symptoms. Nevertheless, it is apparently thanks to the queen's pronounced resourcefulness that she persuaded her son to inhale the powder through his nose. This unconventional method had its effect. The tickling feeling Francis had in his nose led to an attack of sneezing; the pressure inside his head subsided and the pain disappeared. The first snuffer did exactly what a real snuffer does not do – he sneezed.
History
Overjoyed by the effect her invention had produced, the queen also indulged in a pinch of this powder, which was the cause of considerable exhilaration. On the spur of the moment, she named the powdered tobacco after herself and decreed that it be termed 'catherinaire’ – a designation it was to retain for several centuries. It was not long before the courtiers, both male and female, followed their queen's example. Such was their desire to imitate their majesty's gracious sneezing that the aristocracy began competing with one another.
Inhaling tobacco became a socially acceptable practice. Only a few decades after the memorable birth of nasal snuff, people all over the world were turning up their noses – with pleasure.
_________________ You know I haven't been spending much time there lately, they've got me down in D.C. I'm shining a seat with my ass.
|
|