Vandaag rook ik een Montecristo Petit Edmundo, deze ligt alweer bijna een jaartje in de humidor. Het is een fijn handzaam formaatje en eerlijk gezegd heeft deze me nog nooit teleurgesteld, het kan dan ook zijn dat deze review iets minder objectief is dan normaal.
Het formaat is een short robusto en meet 110x52. Het is beslist geen elegante sigaar, een beetje gedrongen, hier en daar een vrij dikke nerf en een cap die zeker op de maandagochtend is geconstrueerd. De kleur is wel erg mooi, het doet nog het meest denken aan de kleur die je in het bos ziet als je midden in de herfst door het bladerdek heen struint.
Ondanks dat de cap wat minder mooi is, knipt de sigaar prima. De trek is losjes, zoals ik van deze sigaar gewend ben. In de predraw proef ik wat rozijnen, een zoetje, lekker. Het aansteken gaat gemakkelijk met de Sigarenliefhebber Zippo. Door mijn zin in deze sigaar ben ik glad vergeten om even te ruiken, maar ik meen me te herinneren dat ceder altijd de boventoon had.
De eerste smaken die je proeft zijn die van leer, veel leer en een heel subtiel pepertje. De rookontwikkeling is prachtig en de geur die van deze sigaar af komt is heerlijk. Na enkele centimeters wordt het pepertje wat sterker en proef ik ook wat hout en een klein beetje koffie. De brand laat wat te wensen over door lichte scheefbrand, geen enorme hinder, maar een paar touchups zijn wel nodig. De as is wat vlokkerig en is wat inconsistent van kleur, hier en daar grijs, hier en daar wit.
Nu ongeveer op de helft en ik merk dat de sigaar gepurged wil worden, dat doen we dan maar even. Een klein vlammetje maakte korte metten met de opgebouwde afvalstoffen en de sigaar smaakt weer een stuk frisser. Het hout zwakt af en laat plaats over voor een licht zoetje, nog steeds een overvloed aan leer. Het is wel een echte smaakbom, rijk, complex, vermakelijk zelfs. Het is beslist geen lichte sigaar, rustig roken is toch wel gewenst. Terwijl ik dit denk maakt het zoetje weer plaats voor een licht pepertje, hij blijft evolueren.
Tegen het einde hebben we alle evolutie wel zo'n beetje gehad, de sigaar maakt het karwei rustig af. Iets wat ik zeker kan waarderen in een sigaar, vooral bij robusto's. De wat dunnere vitola's willen nog wel eens scherp en warm worden naar het einde toe, bij deze is dat gelukkig niet het geval.
Ik ben blij dat ik hier nog enkele van heb liggen, ze stellen inderdaad nooit teleur. Als de huidige collectie op is komen er zeker weer nieuwe bij. Even laten liggen is zeker wel een must. De sigaar geldt zeker als full body en is mediumzwaar, een must voor in de humidor van elke habanofiel. Ik leg na een dikke 50 minuten de sigaar te ruste met een voldaan gevoel.
Uiterlijk: 6/10
Brand en as: 7/10
Constructie en trek: 8/10
Rook: 9/10
Aroma deel 1: 7,5/10
Aroma deel 2: 8,5/10
Aroma deel 3: 7/10
Registreren
Aanmelden
FAQ
Zoeken
. Ik was ook niet echt weg van mijn eerste.
Binnenkort weer eens 1 of 2 aanschaffen.
