De Partagas Presidentes had ik al vaak op internet bekeken. Alleen de naam al sprak me aan. Ik zag deze echter nooit in de winkel liggen. Afgelopen jaar in Zwitserland kwam ik deze echter ergens tegen en besloot ik twee exemplaren mee te nemen om te proberen. Vandaag op de eerste mooie lentedag, rokjesdag nota bene, leek me een goede gelegenheid om deze in de tuin te proberen.
Start: licht pepertje
Dan even zoeken en plots vol leer. Komt vleugje mest bij.
Cragganmore is te zoet erbij, teveel vanille in de whisky die niet in de sigaar zit. Whisky is veel voller dan de sigaar. Talisker was beter geweest.
Dan kruidig en peper. De as is niet zo stevig. Deze valt er snel af en blijft en niet als kegel liggen.
Ook brandt de sigaar niet helemaal recht.
Ik besluit om de sigaar bij te branden.
De sigaar smaakt licht misschien wel te licht beide Cragganmore . Toch is het een subtiliteit die me aanspreekt. Ik zal de whisky bewaren tot na de sigaar.
De scheefbrand persisteert maar het smaakpalet wordt evenwichtiger. Ik ben toch enthousiast over deze sigaar. Het is een duidelijke Partagas m het is onmiskenbaar dat dit een Cubaan is.
Over de helft word ik plots gefêteerd op een fantastische chocoladesmaak. Ik kom weer op een smalle gedeelte. De smaak wordt nu ook zwaarder. Dit is full fletch Cubaans. Zo kan rokjesdag ook zonder rokje fantastisch zijn. Na een uur rookplezier leg ik de sigaar voldaan weg. Deze gaat in de herhaling. Ik ga een kistje overwegen.